Ga zitten, mijn kind, en neem een kopje thee

This page in English

Ik zal me eerst eens netjes voorstellen; ik ben Oma Annetje. Ik heb al heel wat meegemaakt in mijn leven. Als ik terug denk aan mijn jeugd dan schiet ik meteen weer in de lach. Een mooi verhaal is die keer dat ik met mijn verloofde een stukje ging fietsen. We reden de stad uit en namen een hobbelig paadje langs het water de polder in. We raakte aan de praat en waren zo op elkaar gericht dat we alles om ons heen vergaten. Plotseling zit er een gat in de weg, ik bibber met mijn stuur en probeer mijn evenwicht te bewaren. Dat lukt dus niet goed en ik grijp de arm van mijn verloofde stevig vast. Dat had ik beter niet kunnen doen, onze sturen draaide en we rijden zo naar beneden de weg af richting sloot. Je raadt het al, allebei een flink nat pak en kroos op ons hoofd. Ik kijk voorzichtig om naar mijn verloofde.... hij kijkt me aan.... schiet in de lach..... pakt me vast en drukt een kus op mijn voorhoofd. Wat waren we gelukkig op dat moment! Oh, zo kan ik nog uren doorgaan! Heerlijk verhalen vertellen, een paar bijzondere heb ik eruit gehaald en opgetekend voor je, ter lering en ter vermaak zal ik maar zeggen. Nou, rest mij nog toch te zeggen dat je natuurlijk goed op jezelf moet passen en op elkaar! Met de hartelijke groeten van

Neem een kopje thee met een koekje, mijn kind, en lees het verhaal wat erachter zit. Erop klikken dus ;-) en je gaat in een nieuw scherm ernaartoe. Druk daarna op F11 en het scherm vergroot zichzelf, druk weer op F11 om de normale grootte terug te krijgen of op het kruisje X om de pagina te sluiten (na het lezen ;-).
Even een dipje, het is maar hoe je het bekijkt, zegt Oma Annetje!		Wat is nou echt van wezenlijk belang volgens Oma Annetje?